Па матывах трагедыі І.В.Гётэ, К.Марла, Г.Сакса і «Нямецкай народнай кнігі»
Ф.Шлегель: «…у Фаусце ў ідэале намалявана ўсё чалавецтва, ён стане ўвасабленнем чалавецтва».
Вобраз доктара Фауста – чарнакніжніка, прадракальніка, астролага і алхіміка, які шматразова выкарыстоўваўся ў літаратуры, меў рэальны прататып. Жыццё доктара Іагана Георга Фаўста, які выдаваў сябе за вялікага вучонага, спарадзіла мноства легенд, якія ўпершыню адбіліся ў Народнай кнізе пра Фауста (1587) у выглядзе жахлівай гісторыі аб д’ябальскіх спакусах. Тут ёсць і дамова з д’яблам на 24 гады, і сам д’ябал пад выглядам сабакі, і шлюб з Аленай, і “страшная і жахлівая” смерць. У эпоху, калі вера ў тагасветныя сілы была яшчэ жывая, гісторыя здабыла велізарную папулярнасць.
Сюжэт быў падхоплены К.Марла, які даў яму першую тэатральную апрацоўку («Трагічная гісторыя жыцця і смерці доктара Фаўста», прэм’ера ў 1594 г.),
а затым было мноства перапрацовак драмы ў пантаміму і прадстаўлення для тэатра лялек у Англіі і Германіі… У Гётэ легенда становіцца чымсьці непараўнальна вялікім: яго Фаўст супярэчлівы, але менавіта барацьба паміж дабром і злом у душы героя гартуе яго. Бо ў няшчасцях, у цяжкасцях і спакусах і спазнаецца сапраўдная сутнасць чалавека, сіла яго духу…
Працягласць – 1 гадзіна 50 хвілін (без антракту)
Прэм’ера – 13 снежня 2013 года
Сцэнічная версія і пастаноўка – Алег Алегавіч Жугжда – галоўны рэжысёр тэатра, Заслужаны дзеяч мастацтваў РБ
Сцэнаграфія – Аляксандр Сільвановіч
Музыка – Віталь Лявонаў
Камп’ютарная графіка і анімацыя – Данііл Жугжда
Педагог па вакале – Ала Аргеткіна