Да 200-годдзя М.Ю.Лермантава
Усходняя аповесць
«Адзінай безадноснай рэальнасцю для Дэмана з’яўляецца яго скептыцызм, запатрабаванне падвяргаць усё сумневу: «мой смутак нязменна тут, і ёй канца, як мне, не будзе». (…)
У паэме Лермантава існуюць два кантрасныя па сваёй сутнасці і па сваім вобразным увасабленні свету: свет Дэмана – сфера чыстых ведаў, бесцялеснай абстракцыі, халоднай бязмежнасці касмічных прастор, і свет Тамары – зямной прыроды, радасці, прыгажосці, выкананы жывога, пачуццёвага бляску. І трагедыя Дэмана – у раз’яднанасці гэтых двух міроў, свету «чыстага розуму» і жывой, рэальнай рэчаіснасці.
У канчатковым рахунку гэтая раз’яднанасць спараджае тую катастрофу, якой завяршаецца паэма».
А.М. Пульхрытудава
У спектаклі гучаць фрагменты з оперы «Дэман» А.Рубінштэйна і грузінскія народныя песні.
Прэм’ера – 11 снежня 2014 года
Працягласць – 1 час 10 хвілін (без антракту)
Сцэнічная версія і пастаноўка – Алег Алегавіч Жугжда – галоўны рэжысёр тэатра, Заслужаны дзеяч мастацтваў РБ
Сцэнаграфія – Ларыса Мікіна-Прабадзяк
Музыка – Віталь Лявонаў